O WODORZE

Wodór cząsteczkowy jest gazem bez smaku i zapachu. Uważany jest za najmniejszą, najlżejszą i, ze względu na swoje właściwości, funkcjonalnie niemal doskonałą cząsteczkę, stanowiącą znaczną część przestrzeni kosmicznej. Ze względu na swój absolutnie minimalny rozmiar, z łatwością przenika do przestrzeni i materiału, w tym do otoczki komórkowej, gdzie może wpływać na jej poszczególne części i procesy wewnętrzne. W ten sposób może skutecznie promować ludzkie zdrowie i wpływać na rzeczywistą długość życia każdej osoby.

W organizmie wodór cząsteczkowy H2 działa jako czynnik regulujący zdarzenia i procesy wewnątrzkomórkowe, może wpływać na reakcje biochemiczne, a wraz z innymi substancjami przyczynia się do przywrócenia niezbędnej równowagi wewnętrznej. Jej zaburzenie jest zwykle jedną z przyczyn zwyrodnieniowych chorób cywilizacyjnych.

Nie istnieją żadne skutki uboczne stosowania wodoru cząsteczkowego, o których warto wspomnieć - jest to substancja, którą organizm wytwarza samodzielnie, choć często w niewystarczających ilościach. Niekiedy jednak negatywnie postrzegane skutki "uboczne" mogą obejmować fizyczne objawy związane z szybkim oczyszczaniem komórek organizmu w celu pozbycia się nagromadzonych odpadów metabolicznych, często toksycznych. Sporadycznie występuje zwiększona potrzeba oddawania moczu i kału, które jednak szybko ustępują. Ponieważ wodór jest naturalnie wytwarzany w jelitach i jest fizjologicznie naturalny dla naszego organizmu, można czasami odczuwać zwiększoną ilość gazów jelitowych.

Pozytywne działanie H2 jest badane przez naukowców na całym świecie, a większość ustaleń pochodzi z badań w Japonii, gdzie w 2007 roku zainicjowano i opublikowano przełomową pracę naukową. Wykazała ona, że wodór aktywnie wpływa na sposób, w jaki działanie tzw. wolnych rodników tlenowych i azotowych może być neutralizowane w komórce przez jego obecność. Mowa tu o tak zwanym selektywnym przeciwutleniaczu. Obecnie wodór wykorzystywany jest nie tylko w odniesieniu do zdrowia fizycznego i psychicznego ludzi, ale także zwierząt i roślin.

Należy powiedzieć, że skuteczność wodoru w organizmie jest indywidualna. Jeśli mówimy o wodorze jako substancji czynnej, na przykład w naszych suplementach diety, ważne jest, aby wiedzieć, że wodór nie jest w nich zawarty, ale jest wytwarzany później w jelicie grubym poprzez aktywność niektórych rodzajów bakterii w mikrobiomie jelitowym. Jeśli wdychamy wodór do płuc poprzez inhalację z naszego generatora wodoru, skuteczność wdychanego wodoru zależy od czasu inhalacji. Zalecamy wdychanie dawki 300 ml na minutę przez 30 minut, w miarę możliwości dwa razy dziennie.

Odczuwanie wodoru w organizmie jest kwestią bardzo subiektywną. Obiektywnie rzecz biorąc, wodór ma działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne w organizmie, które są procesami wewnętrznymi, często bardzo trudnymi do zauważenia; nie czujesz wodoru nawet podczas wdychania go przez kaniulę nosową (bezsmakowy, bezwonny gaz, 14 razy lżejszy od powietrza). Subiektywne odczuwanie działania wodoru w komórkach ciała jest mało prawdopodobne, ale mogą wystąpić pewne sensoryczne objawy oczyszczania komórkowego (detoksykacji).

To, jak szybko wodór zaczyna działać w organizmie, zależy w pewnym stopniu od konkretnego stanu organizmu. Wodór w pierwszej kolejności oddziałuje na procesy prowadzące do przywrócenia równowagi zaburzonej przez stres oksydacyjny, na który narażony jest organizm. W przypadku pojedynczego lub krótkotrwałego stresu początek działania jest stosunkowo szybki, natomiast w przypadku wyższego poziomu długotrwałego stresu konieczne jest zapewnienie wodorowi niezbędnego czasu.

Istnieje prawie dwa tysiące badań na temat pozytywnego wpływu wodoru na komórki organizmu, a kolejne są publikowane przez cały czas. Wodór molekularny staje się naukowym fenomenem naszych czasów i wkrótce można spodziewać się kolejnych wyników badań naukowych nad wpływem wodoru na organizmy ludzi i zwierząt. Badania nad wpływem wodoru na organizm prowadzone są od kilku lat w Czechach i zaobserwowano i wykazano bardzo korzystny wpływ na tempo i poziom regeneracji komórek.